Piano Concerto (2008) Uitgave: Donemus Den Haag 2016
Dit eendelige stuk heeft de klassieke opbouw van een hoofdvorm.
De solist opent met het hoofdthema en werkt dit uit, terwijl het orkest dit proces in een kleurrijke context plaatst. Bij het neventhema gebeurt het omgekeerde. Hier spint het orkest een polyfoon weefsel van stemmen tegen een klankveld van tonen in de pianopartij. In de doorwerking wordt het hoofdthema van meerdere kanten belicht in een wisselwerking tussen solist en orkest. De reprise heeft de klassieke functie van een becommentarieerde terugblik op het voorafgaande. Het geheel wordt afgesloten met een naar een eindpunt stuwend coda.